Η ασθένεια των ούλων ξεκινά με την ανάπτυξη βακτηρίων στο στόμα. Όταν το βούρτσισμα ή το νήμα δεν αφαιρεί αυτό το βακτήριο, η επιβλαβής πλάκα συσσωρεύεται και σκληραίνει σε πέτρα. Η συλλογή πέτρας κατά μήκος της γραμμής των ούλων οδηγεί σε ουλίτιδα, η οποία μπορεί να επιδεινωθεί σε περιοδοντική νόσο. Τα συμπτώματα αυτής της νόσου μπορεί να είναι ήπια στα αρχικά στάδια, έτσι πολλοί ασθενείς δεν αναζητούν φροντίδα μέχρι να φτάσουν στα προχωρημένα στάδια.
Αν και η ασθένεια των ούλων είναι μια κατάσταση που μπορεί να προληφθεί, παραμένει μια από τις κορυφαίες στοματικές ασθένειες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η απώλεια δοντιών από προχωρημένη περιοδοντίτιδα είναι αναπόφευκτη. Ωστόσο, με έγκαιρη παρέμβαση, ο οδοντίατρος μπορεί να προσφέρει στους ασθενείς θεραπείες για την πρόληψη της απώλειας δοντιών. Οι ασθενείς πρέπει να κατανοούν όλες τις επιλογές θεραπείας, ώστε να μπορούν να λάβουν μια τεκμηριωμένη απόφαση.
Συνήθεις θεραπείες ουλίτιδας
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι θεραπείας για την περιοδοντική νόσο: η μη χειρουργική και η χειρουργική. Η μη χειρουργική θεραπεία είναι συχνά η πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια στην ασθένεια των ούλων . Ωστόσο, σε περιπτώσεις σοβαρής περιοδοντίτιδας, ο οδοντίατρος μπορεί να συστήσει χειρουργική θεραπεία. Υπάρχουν επίσης καλλυντικές θεραπείες για την ασθένεια των ούλων που μπορούν να βοηθήσουν έναν ασθενή να αισθάνεται πιο σίγουρος όταν χαμογελά.
Εάν η ασθένεια των ούλων σας βρίσκεται σε πρώιμα στάδια, η αφαίρεση της πλάκας και της πέτρας από πάνω και κάτω από τα ούλα μπορεί να βοηθήσει να σταματήσει η εξέλιξη της νόσου και να αποτραπεί η ανάπτυξη πρόσθετων προβλημάτων. Αυτό είναι ένα σημαντικό διαγνωστικό και προληπτικό βήμα που πρέπει να ληφθεί πριν από την ενασχόληση με πιο εκτεταμένες θεραπείες.
1. Κλίμακα και πλάνισμα ριζών
Ένας τύπος μη χειρουργικής περιοδοντικής θεραπείας είναι η απολέπιση και το πλάνισμα της ρίζας. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ένας οδοντίατρος ή υγιεινολόγος χρησιμοποιεί απολέπιση και κιρέτες για να καθαρίσει κάτω από τη γραμμή των ούλων. Αυτά τα όργανα αφαιρούν την πλάκα και την πέτρα από τα δόντια και τις επιφάνειες των ριζών.
Ο στόχος αυτής της θεραπείας είναι να διαταράξει τα επιβλαβή βακτήρια που προκαλούν ασθένειες που συσσωρεύονται κάτω από τα ούλα, όπου είναι δύσκολο να φτάσετε μόνο με το βούρτσισμα. Ο οδοντίατρος ή ο υγιεινολόγος μπορεί να εκτελέσει τη διαδικασία σε πολλά ραντεβού, επομένως ο ασθενής πρέπει να δεσμευτεί στη θεραπεία. Μόλις ολοκληρωθεί η περιοδοντική θεραπεία, ο οδοντίατρος και ο υγιεινολόγος καθοδηγούν τον ασθενή για τη σωστή φροντίδα των δοντιών και των ούλων στο σπίτι.
2. Περιοδοντική θεραπεία με λέιζερ
Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας σημειώνει ότι οι οδοντίατροι άρχισαν για πρώτη φορά να χρησιμοποιούν οδοντικά λέιζερ τη δεκαετία του 1960. Ωστόσο, οι οδοντίατροι δεν χρησιμοποιούσαν λέιζερ για περιοδοντική θεραπεία μέχρι τη δεκαετία του 1990. Αυτή η σχετικά νέα εφεύρεση έχει μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο οι οδοντίατροι αντιμετωπίζουν την ασθένεια των ούλων.
Η περιοδοντική θεραπεία με λέιζερ είναι μια άλλη μη χειρουργική παρέμβαση που χρησιμοποιούν οι οδοντίατροι για να αποκαταστήσουν τους ασθενείς στην περιοδοντική υγεία. Τα βακτήρια που ευθύνονται για την περιοδοντική νόσο καταστρέφουν την προσκόλληση του ιστού των ούλων στα δόντια. Ο στόχος της θεραπείας με λέιζερ είναι η εξάλειψη των επιβλαβών βακτηρίων και η ενθάρρυνση της επανασύνδεσης των ούλων στα δόντια για την πρόληψη μελλοντικών προβλημάτων.
3. Ουλικό μόσχευμα και περίγραμμα
Η περιοδοντίτιδα μπορεί να προκαλέσει ύφεση των ούλων, η οποία κάνει τα δόντια να φαίνονται μακρύτερα από πριν. Το μόσχευμα ούλων, ένας τύπος περιοδοντικής χειρουργικής, μπορεί να καλύψει τις εκτεθειμένες επιφάνειες της ρίζας που προκαλούνται από την υποχώρηση των ούλων. Επειδή η επιφάνεια της ρίζας είναι πιο μαλακή από το σμάλτο, είναι πιο ευαίσθητη. Μπορεί επίσης να είναι πιο επιρρεπής στην τερηδόνα. Η κάλυψη αυτών των επιφανειών με ένα μόσχευμα ούλων μπορεί να είναι ευεργετική για τη συνολική οδοντική υγεία του ασθενούς.
Ορισμένες μορφές ουλίτιδας μπορούν επίσης να προκαλέσουν υπερανάπτυξη των ούλων, κάνοντας τα δόντια να φαίνονται μικρότερα από πριν. Ένας οδοντίατρος μπορεί να χρησιμοποιήσει λέιζερ για να αφαιρέσει την περίσσεια του οδοντικού ιστού. Εναλλακτικά, μπορούν να εκτελέσουν μια χειρουργική επέμβαση γνωστή ως ουλίτιδα για την εξάλειψη του επιπλέον ιστού των ούλων.
